Małgorzata Jasek, Rafał Bodzioch / 8 marca 2017
1 stycznia 2017 roku weszła w życie nowelizacja ustawy z dnia 16 grudnia 2016 r. o ochronie przyrody. Wprowadziła ona zasadnicze zmiany dotyczące wycinki drzew i krzewów, a tym samym ekspertyz przyrodniczych wykonywanych na potrzeby pozwolenia na ich usunięcie.
MNIEJ FORMALNOŚCI DLA OSÓB FIZYCZNYCH
Najistotniejszą zmianą w ustawie jest zniesienie obowiązku uzyskania zezwolenia na wycinkę drzew lub krzewów na terenach posesji osób fizycznych. Dotyczy to sytuacji, gdy są one usuwane na cele niezwiązane z prowadzeniem działalności gospodarczej. Zezwolenie i ewentualna ekspertyza przyrodnicza załączana do wniosku na usunięcie nie są wymagane także dla drzew lub krzewów, które usuwane są na rzecz przywrócenia gruntów nieużytkowanych do użytkowania rolniczego. Oznacza to, że prywatny właściciel nie prowadzący działalności gospodarczej, może usuwać drzewa lub krzewy ze swojej posesji bez jakichkolwiek obaw.
NA WYCINKĘ JAKICH DRZEW NIE POTRZEBUJEMY POZWOLENIA?
Nowe przepisy zmieniły warunki dotyczące sytuacji, gdzie w dalszym ciągu obowiązuje konieczność wniesienia wniosku o pozwolenie wraz z ewentualna ekspertyza przyrodnicza. Ustawa znacznie podwyższa normy obwodu pnia drzew w stosunku do obowiązujących wcześniej przepisów. Zezwolenie na usunięcie drzew nie jest obecnie wymagane w przypadku, kiedy obwód pnia na wysokości 130 cm nie przekracza:
- 100 cm – w przypadku topoli, wierzb, kasztanowca zwyczajnego, klonu jesionolistnego, klonu srebrzystego, robinii akacjowej oraz platanu klonolistnego,
- 50 cm – w przypadku pozostałych gatunków drzew.
Uchylony został także wymóg ubiegania się o pozwolenie na usunięcie krzewów rosnących w skupisku o powierzchni mniejszej niż 25 m2 .
Wdrożenie nowej ustawy nie zwalnia jednak osób fizycznych z obowiązku uzyskania zezwolenia od wojewódzkiego konserwatora zabytków na wycinkę drzewa lub krzewu który znajduje się na terenie nieruchomości wpisanej do rejestru zabytków lub położonego na terenie zabytkowego układu urbanistycznego.
KOMPETENCJE RADY GMINY
Kolejną zmianą jest włączenie rady gminy do polityki ochrony drzew i krzewów. Do 2017 roku gminy wykonywały wyłącznie rolę wykonawczą, tzn. występowały jako organ wykonujący przepisy ustawy. Zgodnie z nowelizacją ustanowiono kompetencję rady gminy do:
- rozszerzenia zakresu zwolnienia z obowiązku uzyskania zezwolenia w drodze uchwały stanowiącej akt prawa miejscowego;
- ustalenia wysokości stawek opłat za usunięcie drzewa lub krzewu oraz obniżenia maksymalnej wysokości tych stawek w drodze uchwały stanowiącej akt prawa miejscowego;
- rozszerzania zakresu zwolnienia z obowiązku uiszczenia opłaty za usunięcie drzew lub krzewów w drodze uchwały stanowiącej akt prawa miejscowego;
NOWY SYSTEM USTALANIA OPŁAT
Według nowych przepisów obowiązuje inny sposób ustalania opłat za usuniecie drzewa lub krzewu. Opłatę za usunięcie drzewa oblicza się: mnożąc liczbę cm obwodu pnia drzewa mierzonego na wysokości 130 cm i stawkę opłaty. Opłatę za usunięcie krzewu ustala się: mnożąc liczbę metrów kwadratowych powierzchni gruntu pokrytej usuwanymi krzewami i stawkę opłaty.
Należy wspomnieć, że również w tym przypadku zwiększono znacznie obwody drzew dla których wniesienie opłaty nie będzie wymagane. Zwolnienie z opłaty następuje wówczas gdy obwód pnia na wysokości 130 cm nie przekracza:
- 120 cm – w przypadku topoli, wierzb, kasztanowca zwyczajnego, klonu jesionolistnego, klonu srebrzystego, robinii akacjowej oraz platanu klonolistnego,
- 80 cm – w przypadku pozostałych gatunków drzew.
Jak wspomniano, rada gminy może teraz ustalać stawki opłat za wycinkę drzew i krzewów, gdy przepisy wymagają zezwolenie. Na przykład, w przypadku wycinki na cele gospodarcze. Stawki opłat nie mogą przekraczać 500 zł dla drzew oraz 200 zł dla krzewów. W sytuacji nie określenia wysokości stawki opłat przez radę gminy, obowiązują ww. stawki maksymalne.