Pozwolenie na emisję

Wiele osób zastanawia się czy konstrukcja, którą dysponują i eksploatują na terenie danego zakładu, wymaga zgłoszenia bądź pozwolenia emisyjnego. Zgodnie z ustawą Prawo ochrony środowiska każda eksploatacja instalacji, które powoduje wprowadzenie do powietrza gazów lub pyłów jest dozwolona, ale po uzyskaniu takiego dokumentu, o ile instalacja nie jest z mocy prawa zwolniona z takiego obowiązku. Co to oznacza w praktyce?

Czym są pozwolenia emisyjne?

Dokument tego typu jest rodzajem licencji wydawanej dla określonego projektu, która upoważnia do wpływania na środowisko naturalne. Pozwolenie emisyjne zezwala na wprowadzenie energii i substancji w czasie prowadzenia danej działalności przemysłowej. W praktyce konieczność jego uzyskania  zachodzi wówczas, gdy korzystanie z zasobów środowiskowych wykracza poza normalne ramy i ma związek z wykorzystywaniem pewnych funkcjonalności, które oddziałują na otoczenie poprzez emisję do niego zanieczyszczeń. Pozwolenia emisyjne wymagane są na eksploatację instalacji, które:

• wprowadzają gazy, pyły do powietrza,

Szczególnym rodzajem pozwolenia emisyjnego jest pozwolenie zintegrowane. W tym przypadku w jednej decyzji określone zostają warunki dokonywania rodzajów emisji oraz pozwolenie wodnoprawne na pobór wody, a także inne sposoby zanieczyszczania środowiska lub korzystania z jego zasobów. Pozwolenie emisyjne to decyzja administracyjna wydawana na czas określony, ale nie na dłużej niż na 10 lat. Ustawa Prawo ochrony środowiska dopuszcza przy tym możliwość przeniesienia praw i obowiązków objętych takim dokumentem, który udziela zgody na wprowadzanie gazów lub pyłów do środowiska. Kontakt

Kiedy wymagane jest posiadanie pozwolenia emisyjnego?

Zgodnie z ustawą z roku 2001 Prawo ochrony środowiska wprowadzanie do powietrza pyłów lub gazów z instalacji powoduje konieczność otrzymania odpowiedniego pozwolenia. Jest jednak wiele wyjątków od tej reguły. Rozporządzenie MŚ z roku 2010 określa przypadki, w których wprowadzanie gazów, czy pyłów do powietrza nie wymaga wcześniejszej zgody, uwzględniając przy tym rodzaj oraz skalę prowadzonej działalności, a także rodzaj i ilość gazów lub pyłów emitowanych do powietrza. Tym samym w przypadku wielu instalacji emitujących pyły lub gazy do powietrza, posiadanie pozwolenia emisyjnego na ogół jest konieczne. Pozwolenie emisyjne jest też niezbędne w przypadku niektórych źródeł zanieczyszczeń, emitujących pyły i gazy do powietrza w sposób niezorganizowany, bez udziału przeznaczonych do tego celu środków technicznych bądź za pomocą wentylacji grawitacyjnej. O pozwolenie emisyjne nie trzeba natomiast występować m.in. gdy projektowana konstrukcja służy do badania nowych produktów, czy procesów przez okres nie dłuższy niż dwa lata bądź, gdy emitowane substancje nie są objęte tzw. poziomami dopuszczalnymi. Aby uzyskać pozwolenie na wprowadzanie gazów lub pyłów trzeba udać się do odpowiednich instytucji.

Kto wydaje pozwolenia emisyjne?

Pozwolenie emisyjne może wydać:

• starosta lub prezydent miasta
• marszałek
• regionalny dyrektor ochrony środowiska

Marszałek województwa rozpatruje sprawy z zakresu:

• przedsięwzięć i zdarzeń na terenach zakładów, gdzie jest eksploatowana instalacja, która jest kwalifikowana jako przedsięwzięcie mogące zawsze znacząco oddziaływać na środowisko w rozumieniu ustawy z dnia 3 października 2008 r. o udostępnianiu informacji o środowisku i jego ochronie, udziale społeczeństwa w ochronie środowiska oraz o ocenach oddziaływania na środowisko;
• przedsięwzięcia mogącego zawsze znacząco oddziaływać na środowisko w rozumieniu ustawy z dnia 3 października 2008 r. o udostępnianiu informacji o środowisku i jego ochronie, udziale społeczeństwa w ochronie środowiska oraz o ocenach oddziaływania na środowisko, realizowanego na terenach innych niż wymienione w pkt 1.

Regionalny dyrektor ochrony środowiska (RDOŚ) rozpatruje sprawy z zakresu: przedsięwzięć i zdarzeń na terenach zamkniętych. Starosta (prezydent miasta na prawach powiatu) rozpatruje sprawy z zakresu pozostałych przedsięwzięć i zdarzeń. Przy ustalaniu właściwości organów ochrony środowiska instalacje powiązane technologicznie, eksploatowane przez różne podmioty, kwalifikuje się jako jedną instalację.

Kiedy pozwolenie emisyjne nie jest wydawane?

Nie jest wydawane w przypadku, gdy:

• dana instalacja może spowodować znaczne pogorszenie stanu środowiska bądź zagrożenie życia czy zdrowia ludzi;
• w nowej lub zmienionej konstrukcji nie zastosowano odpowiednich technologii;
• eksploatacja danej funkcjonalności skutkowałaby przekroczeniem dopuszczalnych standardów emisji lub standardów jakości środowiska naturalnego;
• obiekt zlokalizowany jest w granicach strefy przemysłowej i prowadziłby do naruszenia pewnych ustaleń, które zawarto w rozporządzeniu o jej utworzeniu;
• wniosek dotyczy uprawnień, które zostały objęte decyzją o cofnięciu bądź ograniczeniu pozwolenia, a nie minęły dwa lata od chwili cofnięcia lub ograniczenia pozwolenia emisyjnego;
• wydanie pozwolenia emisyjnego byłoby sprzeczne z programem ochrony powietrza, który obowiązuje w danej strefie;
• określony punkt służy do przetwarzania odpadów komunalnych lub jest ponadregionalnym kompleksem służącym do przetwarzania odpadów komunalnych. Nie spełnia on wymagań określonych dla takiej jednostki, bądź wymagań ochrony środowiska.

W powyższych przypadkach uzyskanie pozwolenia na wprowadzenie gazów lub pyłów do środowiska nie jest możliwe. Kontakt

Kiedy pozwolenie emisyjne na jest wymagane?

Pozwolenie na emisję gazów lub pyłów do powietrza nie jest wymagane jeżeli eksploatujemy lub zamierzamy eksploatować:

1. Instalacje energetyczne - o nominalnej mocy cieplnej do:
   • 5 MW - opalane węglem kamiennym;
   • 10 MW - opalane koksem, biomasą, olejem napędowym, olejem opałowym, benzyną, biopaliwami ciekłymi lub opalane koksem, biomasą, olejem napędowym, olejem opałowym, benzyną, biopaliwami ciekłymi oraz węglem kamiennym. Z tym że nominalna moc cieplna wprowadzona w węglu kamiennym nie przekracza 5 MW;
   • 15 MW - opalane paliwem gazowym lub opalane paliwem gazowym oraz węglem kamiennym, koksem, biomasą, olejem napędowym, olejem opałowym, benzyną, biopaliwami ciekłymi, z tym że nominalna moc cieplna wprowadzona w węglu kamiennym nie przekracza 5 MW, a nominalna moc cieplna wprowadzona w węglu kamiennym, koksie, biomasie, oleju napędowym, oleju opałowym, benzynie, biopaliwach ciekłych, nie przekracza 10 MW.
2. Instalacje inne niż energetyczne - o nominalnej mocy cieplnej do 1 MW, opalane węglem kamiennym, koksem, biomasą, olejem napędowym, olejem opałowym, benzyną, biopaliwami ciekłymi, paliwem gazowym, z których:
   • wprowadzane do powietrza gazy lub pyły pochodzą wyłącznie ze spalania tych paliw lub
   • wprowadzane do powietrza gazy lub pyły pochodzące z prowadzonych w tych instalacjach procesów innych niż spalanie paliw nie powodują przekroczenia 10 % dopuszczalnych poziomów substancji w powietrzu albo 10 % wartości odniesienia, uśrednionych dla 1 godziny.
3. Instalacje do produkcji szkła - o wydajności mniejszej niż 1 Mg na dobę.
4. Instalacje do suszenia, brykietowania lub mielenia węgla - o mocy przerobowej mniejszej niż 30 ton surowca na godzinę.
5. Instalacje do produkcji wapna palonego - o wydajności mniejszej niż 10 Mg na dobę.
6. Instalacje do spawania - obejmujące nie więcej niż 3 stanowiska spawalnicze.
7. Instalacje do chowu lub hodowli zwierząt - z wyłączeniem instalacji zaliczonych do przedsięwzięć mogących zawsze znacząco oddziaływać na środowisko, o których mowa w przepisach wydanych na podstawie art. 60 ustawy z dnia 3 października 2008 r. o udostępnianiu informacji o środowisku i jego ochronie, udziale społeczeństwa w ochronie środowiska oraz o ocenach oddziaływania na środowisko.
8. Instalacje do powlekania - do których nie stosuje się przepisów w sprawie standardów emisyjnych z instalacji i w których zużywa się mniej niż jedną tonę powłok w ciągu roku.
9. Zbiorniki materiałów sypkich - o pojemności mniejszej niż 50 m3.
10. Instalacje do przetwórstwa owoców lub warzyw - o zdolności produkcyjnej mniejszej niż 50 ton na rok.
11. Instalacje do suszenia owoców, warzyw, zboża, innych płodów rolnych lub leśnych.
12. Instalacje do przechowywania owoców, warzyw, zboża, innych płodów rolnych lub leśnych.
13. Młyny spożywcze.
14. Instalacje stosowane w gastronomii.
15. Instalacje do produkcji węgla drzewnego.
16. Instalacje do przesyłu, przeładunku lub magazynowania paliw płynnych.
17. Instalacje do oczyszczania ścieków.
18. Instalacje do odprowadzania gazu składowiskowego do powietrza.
19. Zbiorniki bezodpływowe kanalizacji lokalnej.
20. Dygestoria.
21. Garaże.

W tych przypadkach następuje niewielkie wprowadzenie gazów lub pyłów do atmosfery, które w takich stężeniach nie jest uznawane za szkodliwe lub wymagające specjalnego nadzoru. Kliknij tu, aby zobaczyć co należy zrobić krok po kroku, aby uzyskać takie pozwolenie! Kontakt