Jak uniknąć zakazów wynikających z uchwały antysmogowej?
Sejmik Województwa Małopolskiego przyjął w drodze uchwały zakaz w zakresie eksploatacji instalacji, w których następuje spalanie paliw stałych (węgla, drewna itp.).
Od 1 września 2019 roku w Krakowie zacznie obowiązywać ta właśnie tzw. uchwała antysmogowa. Wprowadzi ona zakaz stosowania paliw stałych do ogrzewania domów i mieszkań, a także przy wykorzystywaniu paliw stałych do gotowania i pieczenia.
Nowa uchwała rodzi wiele wątpliwości dotyczących działalności restauracji, pizzerii i innych małych instalacji. Wspomniane obiekty używają spalania paliw stałych, na przykład w piecach do pizzy opalanych drewnem, w ramach swojej działalności gospodarczej.
Aby uniknąć zakazu wynikającego z uchwały antysmogowej należy uzyskać pozwolenie na emisję gazów i pyłów do powietrza lub w niektórych przypadkach, tylko zgłosić taką instalację.
W przypadku lokali gastronomicznych obsługujących powyżej 500 osób na dobę, zgodnie z prawem instalacja podlega obowiązkowi zgłoszenia organowi ochrony środowiska. Zakaz stosowania paliw stałych nie obejmuje instalacji gastronomicznych, których zgłoszenie uzyskało akceptację, począwszy od 1 września 2019 r.
Co to jest instalacja?
Zgodnie z Prawem ochrony środowiska z 27 kwietnia 2001 r. przez instalację rozumiemy (art. 3 pkt 6):
- stacjonarne urządzenie techniczne,
- zespół stacjonarnych urządzeń technicznych powiązanych technologicznie, co do których tytułem prawnym dysponuje ten sam podmiot, położonych na terenie jednego zakładu,
- budowle niebędące urządzeniami technicznymi ani ich zespołami, których eksploatacja może spowodować emisję.
Kiedy instalacje podlegają zgłoszeniu?
Instalacje podlegają zgłoszeniu gdy zostały wyłączone w odpowiednim rozporządzeniu z konieczności uzyskania pozwolenia, chyba że należą do:
1) instalacji energetycznych – o nominalnej mocy cieplnej mniejszej niż 1 MW;
2) instalacji innych niż energetyczne – o nominalnej mocy cieplnej do 0,5 MW;
3) instalacji do suszenia owoców, warzyw, zboża, innych płodów rolnych lub leśnych – o wydajności do 30 ton na godzinę;
4) instalacji do przechowywania owoców, warzyw, zboża, innych płodów rolnych lub leśnych – w ilości do 50 ton;
5) instalacji do chowu lub hodowli zwierząt niezaliczonych do przedsięwzięć mogących potencjalnie znacząco oddziaływać na środowisko. Określone one są w przepisach wydanych na podstawie art. 60 ustawy z dnia 3 października 2008 r. o udostępnianiu informacji o środowisku i jego ochronie, udziale społeczeństwa w ochronie środowiska oraz o ocenach oddziaływania na;
6) instalacji stosowanych w gastronomii – przystosowanej do obsługi do 500 osób na dobę;
7) instalacji do oczyszczania ścieków;
8) zbiorników bezodpływowych kanalizacji lokalnej;
9) dygestoriów – wykorzystywanych do celów laboratoryjnych;
10) garaży;
11) Instalacji nieobjęte pkt 1-10, wyłączone z przepisów o standardach emisyjnych, gdy spełniają co najmniej jeden z poniższych warunków:
a) gazy lub pyły są wprowadzane z instalacji do powietrza w sposób niezorganizowany, bez pośrednictwa przeznaczonych do tego celu środków technicznych lub za pośrednictwem wentylacji grawitacyjnej,
b) żadna z substancji wprowadzanych z instalacji do powietrza nie podlega dopuszczalnym poziomom lub wartościom odniesienia w powietrzu.
Do kogo należy zgłosić instalację?
Organami ochrony środowiska, do których należy przekazać zgłoszenie instalacji, to:
- marszałek województwa: gdy instalacja wymagająca zgłoszenia zlokalizowana jest w granicach zakładu, na którego terenie eksploatowana jest również instalacja, która może zawsze znacząco oddziaływać na środowisko;
- regionalny dyrektor ochrony środowiska: dla instalacji na terenach zamkniętych. Pojęcie terenów zamkniętych definiuje m.in. ustawa Prawo geodezyjne i kartograficzne. Są to tereny o charakterze zastrzeżonym ze względu na obronność i bezpieczeństwo państwa, określone przez właściwych ministrów;
- starosta: dla pozostałych instalacji;
- prezydent miasta: dla pozostałych instalacji, jeśli instalacja zlokalizowana jest na terenie miasta na prawach powiatu.